De Wet verplichte GGZ
In deze animatievideo wordt eenvoudig uitgelegd hoe de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz) werkt.
Vragen over deze video kunt u stellen via het contactformulier.
(Een animatie.)
VOICE-OVER: Soms leidt een ernstige psychische aandoening bij iemand ertoe dat hij een gevaar vormt voor zichzelf en voor anderen.
Hij kan dan verplicht worden behandeld.
Dat kan niet zomaar. Een rechter bepaalt of het echt noodzakelijk is.
In crisissituaties kan de burgemeester verplichte zorg toestaan maar altijd na advies van een onafhankelijke psychiater.
De Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg geeft vanaf 1 januari 2020 meer instrumenten voor verplichte zorg op maat.
Zo krijgen mensen die verplicht worden behandeld, en hun familie met deze nieuwe wet meer inspraak.
Ze praten mee over hoe de zorg eruit gaat zien en de gemeente kijkt hoe iemand zo veel mogelijk deel kan blijven nemen aan het maatschappelijk leven. Denk aan wonen en werken.
En verplichte zorg zal niet meer alleen in een zorginstelling worden gegeven.
Dat mag nu ook in een polikliniek of gewoon thuis bijvoorbeeld voor het toedienen van verplichte medicatie.
Alleen als zorg in eigen omgeving echt niet kan kan een gedwongen opname in een instelling een betere oplossing zijn.
Een verplichte behandeling is erg ingrijpend en een laatste redmiddel.
Daarom is het belangrijk dat signalen van familie en omgeving vroeg worden opgevangen en serieus worden genomen en dat alle betrokken partijen goed samenwerken.
Zo kan op tijd een passende behandeling worden gestart.
Beter voor de betrokken persoon en voor de samenleving.
(Het Nederlandse wapenschild met daarnaast: Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Beeldtekst: Meer informatie: www.dwangindezorg.nl.)
RUSTIGE MUZIEK